S Ö Z A L T I

javascript | proqramlama

JavaScriptə aid "Telegram"da paylaşdığım kitabları sizə də lazım ola bilər deyə burada da paylaşıram.

Aşağıda kitabların PDF-lərinin linklərini bölüşmüşəm, birbaşa yükləyib istifadə edə bilərsiniz.

• "JavaScriptlə proqramlaşdırma dünyasına giriş" kitabı:
https://lnkd.in/eePBfFkC (azərbaycancadır)

• "JavaScript Data Structures and Algorithms" kitabı:
https://lnkd.in/ePWeMptx

• "Eloquent JavaScript" kitabı:
https://lnkd.in/ebSiNafH

• "JavaScript Notes for Professionals" kitabı:
https://lnkd.in/eTN5WqhY

• "Speaking JavaScript" kitabı:
https://lnkd.in/e_TabAM7

• "JavaScript Everywhere" kitabı:
https://lnkd.in/ejUbYkAE

• "JavaScript for impatient programmers" kitabı:
https://lnkd.in/evuew4MM

• "JavaScript for beginners" kitabı:
https://lnkd.in/egaTTGjV

• "Hands-on JavaScript for Python Developers" kitabı:
https://lnkd.in/edqbyVQf

• "JavaScript from Beginner to Professional " kitabı:
https://lnkd.in/eed4qg-g

• "Simple JavaScript" kitabı:
https://lnkd.in/eeBBxVwP

• "JavaScript" adlı kitab:
https://lnkd.in/ejwMeDBp

28 may 1997 b.dortmund - yuventus matçı | idman

1996-97 Uefa çempionlar liqasının finalı. Hazır dortmund da finala çıxmışkən yad ediləsi oyunlardan biridi. Bura qədər 1995 və 1996 bundesliqa çempionu olan Dortmund o sezon b qrupunda 6 oyuna 4 qələbə, Polşanın widzew lodz klubu ilə 2-2 heç-heçə və evdə atleticoya 1-2 hesabla məğlub olaraq 13 xal və averajla Atletico Madridin gerisində 2-ci olmuşdu. Juventus isə c qrupunda 5 qələbə və səfərdə Rapid wienlə 1-1 qalaraq 1-ci olmuşdu. Yeri gəlmişkən, fənərbağçanın Manchester unitedi elvir boliçin qoluyla 1-0 məğlub etdiyi həmin o məşhur oyun da bu qrupda baş vermişdi. Bununla da Unitedin Avrokubok oyunlarında Old Trafforddakı 40 illik məğlubiyyətsizlik seriyası başa çatmışdı.
4/1-də dortmund 1996-cı ilin Fransa çempionu və öz qrupunu 1-ci bitirən Auxerre-i rahatlıqla 3-1 və 0-1 hesabı ilə keçir. Yuventus da nisbətən rahat rəqib olan norveçin rosenborg klubunu 1-1 və 2-0 la keçir. ( deyirəm dönəmin çempionatlarına baxe. İndi nəinki Rosenborgu və Auxerre-i hətta o dövrün güclü Hollandiya klublarını da 8/1-də görmək çətin məsələdi. Türklər demiş makas çox açılıb.) yarımfinalda borussiya Manchester unitedi hər iki oyunda da 1-0 məğlub edir. Maraqlıdı ki, bu matçlar 2024 sezonunun psg ilə olan oyunlarının kopyasıdı. Juventus 1996-cı ilin finalında qalib gəldiyi Ajaxı 1-2 və 4-1 hesabı ilə darmadağın edir. Bu arada Ajax da 1994-95 çempionlar liqası çempionu idi. İzlədiyim ən yaxşı Ajax komandalarından biri idi. Milanı həm öz qruplarında 2 dəfə, həm də finalda keçmişdilər. Z kuşağı nə var bunda? Milan onsuzda zəifdi desə də, söhbət əfsanə milandan gedir.
Və 28 may 1997. Bavariyanın keçmiş evi Münhen olimpiya stadionu. Möllerin, kohlerin, riedlenin, chapuisatın və baş məşqçi ottmar hitzfeldin dortmundu deşamın, zidanın, vierinin, Del pieronun və əfsanəvi baş məşqçi, bundan 9 il sonra İtaliya milli komandasına dünya çempionluğu qazandıran marçello lippinin yuventusuna qarşı. Əlbəttə ki, keçən ilin çempionu Yuventus favorit idi. Amma 29-cu və 34-cü dəqiqədə euro 1996-da ingiltərənin xəyallarını puç edən Karl heinz riedle səhnəyə çıxdı. Yuventus şok olmuşdu. 1-ci dövrə belə bitdi. 2-ci dövrədə isə nələr oldu nələr. Zidanın dirəkdən dönən topu, vierinin əl ucbatından sayılmayan qolu və del pieronun əla daban qolu. Hesab 2-1 olmuşdu. Amma 70-ci dəqiqədə Chapuisatın əvəzinə meydana daxil olan və bütün karyerasını yalnız Borussiya dortmunda fəda edən Lars Ricken abimiz oyuna girdi. Və girəndən 16 saniyə sonra çempionlar liqası finallarının bəlkə də ən yaxşı qolunu vurdu. Yuventusun qapıçısı peruzzi çox öndə dayanırdı oyunlarda. Bunu görən möller pası Rickenə verir və Ricken xarüqə yaradır. 20 dəqiqə sonra isə oyun bitir. Və dortmund tarixinin ilk çl finalında qalib olur. Haşiyəyə çıxım: 2013-də bavariyaya uduzan dortmund da pis komanda deyildi. Sadəcə bəxtləri gətirmədi. Bu il isə Real madridlə işləri çox çətin olacaq. Çempionluq xəyaldır. 27 il öncə də xəyal idi amma bacardılar. Görək bu il necə olacaq.

Əfsanəvi fosforlu sarı forması ilə Dortmund komandası


Həmin o məşhur vuruş



Seremoniya





Bu da türkçə icmal

https://www.dailymotion.com/video/x60fuiv

tissot prx | texnologiya

Son illərin ən "xod" gedən qol saatı. Ölkəmiz standartları üçün baha olsa da 1000 dollardan ucuz olduğu üçün birinci dünya ölkələrində "affordable" seqmentinə daxil olur.


Tissot, saatın dizaynının 70-ci illərdə satdığı tissot seastar modelindən götürüldüyünü deyir.

Amma həmin seastar modelinin dizaynının da Audemars Piguet royal oak-dan ilhamlandığını hər kəs yaxşı bilir.

Saatın bilərziyi royal oak-da olduğu kimi inteqrasiya olunmuş bilərzikdi. Yəni bilərziyin saatın gövdəsinə birləşən birinci parçası gövdəyə inteqrasiya olununub və tam qatlanmır.

Elə bu səbəbdən də saatın ayaqdan-ayağa (lug to lug) uzunluğu xeyli böyükdü. Belə olan halda qol ölçünüz incədisə saatın bilərziyi qolunuzdan kənara "daşır".

Normalda 42-43 mmlik saatları rahatlıqla taxan mənim belə biləyimdə 40 mmlik versiyası böyük görünürdü. Ona görə alarkən taxıb yoxlamaq lazımdı.
Kvars versiyada sferblat sadə dizayndadı. Xəfif sunburst effekti var.

Mexaniki versiyada isə vafli dizaynına sahibdi

Saatla bağlı ən böyük müzakirə mövsuzu içindəki mexanizmdir. Powermatic 80 mexanizmi 80 saat enerji rezervi versə də mexanizmin bəzi detallarının plastik olması fikir ayrılığına səbəb olub. Bəziləri plastik detalların metal detallar kimi bir-birinə sürtünərkən yeyilmədiyini və buna görə uzunömürlü olduğunu deyir. Bəziləri də plastik detalların aztapılan olduğu üçün saatın təmirinin çox çətin olduğunu deyir.
Saatın populyar olmasına görə tonla fərqli rəngi və versiyası mövcuddu.
35 və 40 mm-lik kvars versiya

35 və 40 mm-lik mexaniki versiya

42 mm-lik mexaniki xronoqraf versiya


Və ən bərbad versiya olan digital versiya


Alternativi üçün (baxma: citizen tsuyosa)

javascript | proqramlama

leica ★ wiki | texnologiya

Bilinənin və ilk entridə yazılanın əksinə, 1849-da yox, başlıqda görünən məlum brend adı ilə 1986-da təsis edilən şirkət. 1849-cu ildə qurulan, "optik instut* instut deyəndə, bildiyimiz təhsil yeri deyildi. adamlar biznes ilə məşğul idilər. Əllərində o dövrün mikroskoplarındakı problemləri aradan qaldıran bir optik formula var idi. "un özü idi. hansı ki, Carl Kellner adında mexanik və "self-studied" riyaziyyatçı tərəfindən qurulmuşdu. kelnerin 1855-dəki ölümündən sonra həmin bu optik instutun əsas səhmdarı olan Ernst Leitz 1869-da başa keçib adı dəyişərək öz adına uyğun leitz şirkətini* Ernst Leitz works idi. Sonradan adı Ernst Leitz GmbH, yəni Ernst Leitz mmc-ə çevrildi yaratmışdı.
Ernst leitz

Bu şirkət mikroskop istehsalı ad-san qazanmışdı. ardınca da, 1914-də ilk leica fotoaparatı yarandı. Leica adı da leitz camera sözlərinim qısaltmasından gəlir və hazırda keçmiş korporasiya leica kamera, leica geosistem, leica microsistem, leica biosistem olaraq 4 ayrı şirkətə bölünüb. Niyə hamısının qabağında "leica" olması leitz-in ən məşhur məhsulu olan fotoaparat ilə bağlıdır. 1986-cı ildə də şirkətin adı dəyişdirilərək leica qoyulub.
Şəkil: leica m10-r. "R" hərfi "resolution" anlamına gəlir. Çünki m10 modelində olan 24mp bu modeldə 40mp-ə yüksəldildi.

Keçək leica-nın özünə. Yuxarıdakı entridə yazılan o iphone bənzətməsində böyük haqlılıq payı var. Çünki necə ki, iPhone bir vaxtlar böyük innovativ yenilik kimi bazara bütünlüklə ekrandan ibarət sensorlu telefonları çıxarıb bu işin əsasını qoydu, eynisini də bu adamlar leica ilə ediblər. 1914-də çıxan ur-leica adındakı fotoaparat 36x24mm film lenti ilə işləyən ilk fotoaparatdır.

Ur-leica 42mm f/4,5 dəyərindəki* "f" dəyərinin nə olduğunu entrinin sonunda qeyd etdiyim "apertur və diafraqma" başlığından oxuya bilərsiniz sabit bir lensə sahib idi. Mühəndis özü üçün istehsal etmişdi bunu və 35mm dediyimiz "plyonka"nı da o vaxtılar "cine film" olaraq işlədilən 18x24mm-lik lenti 2 dəfə enləndirərək hazırlamışdı. 1924-cü ildə dəyişdirilə bilən lensə sahib, "m mount" leica 1 yarandı və şirkət kütləvi istehsala başlandı. Beləliklə, fotoqrafiya kökündən dəyişdi.
Leica 1

Fotoqrafiya kökündən dəyişdi dedik. Çünki leica i(1)-ə qədər fotoaparatlar bu

və ya bunun kimi

"medium" və "large" formatda çəkiliş edən, yekə, daşınması zülüm, ağır olan, daima tripod tələb edən cihazlar idilər. Bu aparatlar da hər nə qədər böyük ölçülərdə keyfiyyətli print imkanı yaratsalar da, heç, türklər demiş, "pratik" deyildilər. Halbuki leica o dövr üçün* elə indiki dslr-lara baxanda indiki dövr üçün də kompaktdır. sensasiya sayılacaq dərəcədə kiçik, kompakt, "pocket size" idi. Buna qarşılıq olaraq bir çox fotoqraflar 35mm-lik filmin çox kiçik olduğunu və heç də yaxşı keyfiyyətdə olmayacağını düşünürdülər. Ancaq 35mm-lik film qəzetlərə vurulacaq, heç də pis olmayan ölçülərdə çap ediləcək qədər qənaətbəxş oldu. Leica-nın da ulduzu parladı.
Şəkil: leica q2 monochrome. Full frame 47mp dəyərindəki bu kompakt kamera yalnızca ağ-qara şəkillər çəkir.

Artıq leica, başda müharibə fotoqrafları olmaqla, fotojurnalistlərin, sənədli fotoqrafların, reportyorların və ən əsası isə, küçə fotoqraflarının ən sevimlisi idi. Elə küçə fotoqrafiyasının bu qədər populyarlaşmasının səbəbkarı da məlum səbəblərə görə leica olub. Çünki leica balaca idi, çəkiliş üçün əziyyət tələb etmirdi, xəlvəti şəkildə hər yerə keçirilə bilirdi və hər şeyi mexaniki idi. lev Trotskinin Kopenhagendə çəkilmiş məşhur fotosundan(ki o zamanlar üçün böyük səs gətirmişdi bu şəkil) tutmuş

ernesto che guevaraya

ssri-nin berlinə bayraq sancması kadrından tutmuş

müharibədən sonra Nyu-Yorkda, times square-dəki öpüşə

vyetnam müharibəsində çəkilmiş, bütün dünyanı sarsan və insanı ürpərdən həmin bu fotoya

qədər saysız-hesabsız, dünyaca məşhur, sənətdə ikonikləşmiş, təsirli anları məhz bu kameralarla çəkiblər. Nəticə olaraq Bütün bunlar da leica-ya bu günkü şöhrətini gətirib.
Şəkil: fotoqrafiyanın "ata"larından sayılan henri cartier-bresson öz leica-sı ilə. 1957

Müsbət və mənfilərinə gələsi olsaq.
Müsbət və ya yaxşı tərəfləri:
Başa düşüləndir ki, bu gün leica istəyənlərin böyük qismi onu sırf şöhrəti naminə arzulayır* bax: iphone işlətməyi "ayrıcalık" saymaq , amma bunu da anlamaq lazımdır ki, adamlar elədiklərini haqqını verərək edirlər.
1) hər şeydən öncə, bu işə yeni standart gətiriblər. Yəni bu 35mm film dediyimiz, sonradan digital dünyada da "full frame" adlanaraq standart sayılacaq ölçünü leica yaradıb. Küçə fotoqrafiyasının inkişafının da ən əsas səbəbkarı leica olub.
2) Bundan əlavə, leica lensləri ən yaxşı optikaya sahib lenslər sayılır. Yüksək(high) Micro contrast

və fotolarda yaratdığı "3d pop" leica-da ən pik həddədir* təkcə zeiss lensləri bu işdə leica-ya tam rəqib ola bilir. . normalda şəkillər 2d olur, amma leica lenslər fotoya 3d effekti qatır ki, Bu da "3d pop" adlanır. Aşağıdakı adama diqqət edin, özünüz görəcəksiniz. Şəkildə həddən artıq çox yüksək bir dərinlik, 3d-lik var. Hansı ki, bunu digər heç bir markadan əldə etmək mümkün deyil.

3) 2, hətta 3-cü əl satsanız da, qiyməti çox düşmür. Rahatlıqla, çox pul itirmədən, baha qiymətə satmaq olur.
4) bütün leica kameralar almaniyada tam olaraq əl əməyi ilə hazırlanır, yığılır və nömrələnir.

5) ta ilk çıxdığı dönəmlərdən günü bu günə qədər eyni "mount" sistemindədirlər. Mount-un önəmi böyükdür. Çünki, misal üçün, istənilən canon lensini hər canon aparatda işlətmək olmur, çünki apsc, ff, dslr, güzgüsüz və s. hər tipə aid ayrıca Mount var və bir-birlərinə uyğunsuzdurlar. Gərək adapter işlədəsən, bu isə lensin performansını aşağı salır. Ancaq bütün leica lensləri eyni Mount olduğundan 80 il əvvəlki retro lensi belə, keçən il çıxan kameraya birbaşa taxıb işlətmək mümkündür.

6) premiumluq. Lensləri maksimal keyfiyyətdə etməyə çalışdıqları, əl əməyi işlətdikləri kimi, kameralarda da ən yaxşı materiallardan istifadə olunur və əldə tutuşu zamanı premium hissi verir.
Şəkil: leica r8. Hər zaman görünüşü tənqid olunsa da, şirkətin ən inkişaf etmiş lentli kamerası idi.

7) kamera ömrü. üst seqment dslr və ya mirrorless(güzgüsüz) kameraların foto çəkmə ömrü ən yaxşı halda 500min olur. Çox vaxt isə 200-300min arası dəyişir bu rəqəm, ki burada ən yaxşılarından danışırıq. Leicada isə bu, 1 milyondur. Yəni zavod kameranın normal şəraitdə heç bir problem olmadan 1 milyon foto çəkəcəyini deyir. 1 milyon sizə elə-belə, adi gəlməsin. Bu özü elə ömürlük deməkdir. Bu gün bir leica alıb hər gün 100 şəkil çəksəniz, kameranın zavod standartı olan sayı tamamlamaq üçün 27 ildən çox bir zaman lazımdır. Misalçün, mən özüm fotoaparatımı yanımda hər yerə apara-apara 3 ildə cəmi 15min şəkil çəkə bilmişdim. Həmçinin Zavod rəqəmləri ortalamanı göstərir, halbuki diqqətli istifadə olunan bütün kameralar qat-qat daha çox uzunömürlü olur.
Şəkil: 47mp leica sl2 reporter edition. Təbiət, fashion və studio fotoqraflara xitab edir.

8) Eyni zamanda, əksər filmli leica kameralar tam mexanikidir. Bu isə batareya problemini aradan qaldırır və nəticədə, fotoqrafın "film roll"-u dəyişməkdən başqa heç bir dərdi olmur, heç vaxt da yarı yolda qalmır.

Gələk mənfilərinə:
1) bahalılıq. Türklər demiş, öyle-böyle değil, əməlli bahadır. Söhbət lens olmadan, təkcə kameranın özünün ən azı 5.000$-dan başlamasından gedir. Nəzərə alaq ki, 20-30 illik lenslərin də 3-5-ci əl qiyməti azı 2-3min dollardan başlayır. Göründüyü kimi, hətta ikinci əl belə hədsiz bahadır. Uzun sözün qısası, "kameranın bəkarətini mən pozacam" beynində olub təzə cihaz almaq istəyən biri aşağısı 10.000$ dolları qırağa atmalıdır. Hətta "special edition"-lar isə ümumiyyətlə, 12-20min dollar arasında satılır. Ki, bu da eyni performansı verən, amma fərqli "vid-fason"da olan kameraya o pulu verməyin hansı məntiqə sığdığını sorğuladır adama. Fun fact: kreditə iphone almaq məsələsi leica söhbətində də doludur.
Şəkil: leica m9-p hermes edition. Qiymət: 50.000 dollar

2) lenslərində "third party" lenslər ilə qiymətə dəyəcək fərq olmaması. Misal üçün 13.000$-a satılan 50mm f/0.95 leica noctilux lensinin performansı pik olsa da, 600$-lıq alternativi olan ttartisans 50mm f/0.95 lens ilə 12,000 dollara dəyəcək fərqi göstərmir. Hətta aparılan "blind test"-lərdə noctilux-un keyfiyyətinin gözəçarpan olmadığı görünür. Eyni zamanda, daha aşağı qiymətdə olan nikon-un 50mm f/0.95 lensi daha yaxşı performans sərgiləyir. Uzun sözün qısası, leica çox keyfiyyətli məhsul istehsal eləsə də həmin məhsulun həqiqi dəyərindən (təbii ki, brend, məşhurluq da burada önəmli faktordur) qat-qat yuxarı qiymətə satır.
Real nümunə: 12.000 dollara dəyəcək heç bir fərq gözə çarpmır.

3) avtofuksun olmaması. Bu, əslində, Leica-nın prinsipidir. Yəni adamlar bildirir ki, əldə tutulan kamera bir vasitə kimi görülsün, hər işi özü görən ağıllı "gadget" kimi yox. Yəni əsas iş fotoqrafın boynuna düşməlidir, hər şeyi hesaba qatmalıdır. Manual fokus isə heç də həvəskar, qeyri-peşəkar, lap elə hər peşəkarın edəcəyi qədər asan iş deyil, xüsusilə də "rangefinder" tipli kamerada. Yəni bu kameraları alacaq qədər pullu olmaqdan əlavə, işlədəcək qədər peşəkar olmaq lazımdır.
Şəkil: bu gün analoq fotoqrafların "dream camera"-sı, dünyanın ən ikonik, ən məşhur, ən yaxşı filmli kameralarından biri - leica m6

4) lenslərə aid olan şey kamera gövdələrinə də aiddir. Həddən artıq bahalı olmasından əlavə, ondan qat-qat ucuz olan digər markalar kameralar arasında leica modellərindən çox daha üstün performans sərgiləyənlər var. Demək olar bütün sahələrdə: istər erqonomiklik, istər sürət, istər görüntü keyfiyyəti, istər dinamik aralıq. Rənglər də zövq məsələsinə girəndə iş tamam qarışır. Hətta və hətta d-lux seriyası Panasonic alternativləri ilə müqayisə ediləndə "nədi-nədi orda qırmızı bir logo var" deyərək yersiz bahalığı ciddi tənqid olunur. Aşağıdakı kameralar dizayn və özəlliklər baxımdan 1:1 tamamilə eynidir. hətta panasonic-də 5 əlavə funksiya və öndə tutuşu asandıracaq "grip" var. Amma leica 1500 dollar, Panasonic 800 dollara satır.


Son olaraq, mən bu fikirdəyəm ki, leica " m10 monochrome" kimi sadəcə ağ-qara şəkil çəkən kameradan tutmuş " m10-d" kimi digital olsa da, arxada ekranı olmayan və müasir dünyada sanki keçmişdəki kimi lentli aparatla çəkmək təsiri bağışlayan kameraya qədər çox niş* ing: niche cihazlar istehsal edir, xüsusilə də, digitalda. Hansılar ki, bunları bəyənməmək, arzulamamaq əldə deyil. Amma bu kameralar da, öz növbəsində, heç də professional işlədiləcək, yəni "workhorse" deyiləcək kameralar deyil. Dolayısilə, leica alan biri ya gərək bu peşənin bütünlüklə -bura o kameranı peşəkar iş üçün işlətmək də daxildir. Misal üçün, Magnum fotoqraflar- içində olsun, ya da pulu xərcləməyə yer tapmayan biri olsun ki, özünə təzə "oyuncaq" alıb baş qatsın. Yoxsa o kreditə iphone almaq dəstiri, leica alınması (ki, forumlardan da göründüyü kimi, doludur belələri), xüsusilə də, gəliri az və ya orta səviyyə olan birinin leica arzusu ilə yanıb tutuşub, pul yığıb alması o qədər də məntiqli deyil.

Həmçinin Fotoqrafiya ilə bağlı olan digər entrilər üçün
(baxma: canon vs nikon/-322897)
(baxma: noise/-322896)
(baxma: shutter speed/-322900)
(baxma: diafraqma və apertur/-323382)
(baxma: bokeh/-327822)
​(baxma: piksel/-325863)
(baxma: megapixel/-328350)

28 may 1997 b.dortmund - yuventus matçı | idman

tissot prx | texnologiya

ray ban | sağlamlıq

1984-85 serie a sezonu | idman

red hot chili peppers | musiqi

kodak

karma qanunu ★ wiki |

Yerə alma əksən alma bitəcək. Dikan əksən dikan bitəcək. Karma qanunu son nəticədə özünlə topladığın baqajdır.

Məsələn taylandda mindin bir taksiyə getdin, düşəndə deyirsən ki, pulum yoxdu. Taksici düşür sənə deyir ki, çox sağ ol. Sənə xidmət etdim, əvəzində isə heçnə almadım, bu təmənnasız yaxşılıq mənə yaxşı karma qazandırdı. Hətta buna sevinirlər * düzdü, hamı belə olmur. Amma belələri çoxdur. Əsl möminlər .

Buddizmdə bəzi ortodoksal cərəyanlar var ki, ağızlarında tənzif ilə gəzirlər. Ki birdən görünməyən bir mikroorqanizm gedər boğazına, onu udmuş, öldürmüş olarlar.
Ayaqlarına zınqırov bağlayırlar ki, birdən ayağının altında qarışqa və s. Qalar, qaçsın getsin zınqırovun səsinə. O dərəcədə..
Şərt budur ki öldürmə. Tanrı yaradıb və ruhu da tanrı verib. Sən onu öldürərək tanrının verdiyi bədəni onun əlindən alırsan. Vəhşi bir heyvanla qarşı-qarşıya belə olsan maksimum çalışmalısan ki, nə yollasa onu uzaqlaşdırasan, öldürməyəsən.
Atmanın mahatmaya çevrilməsi üçün diqqət edilməlidir.
Bu haqda yapon yazıçı
ryunosuke akutagawanın hörümçək toru adlı çox maraqlı bir qısa hekayəsi var * dilimin döndüyüncə danışacam

Kandata adında evlərdən oğurluq etməyi, insanları öldürməyi özünə sənət seçmiş çox hiyləgər, dələduz bir adam olur və bu adam günün birində ölüb cəhənnəmə düşür.
Cənnətdə gözəl ətir yayan lotus çiçəkləri ilə bəzədilmiş çayın kənarı ilə gəzinməkdə olan Buddha isə həmin bu şəffaf çayın içindən dərinlərə, cəhənnəmə, oradakı ölülər bataqlığına, iynəli dağlara nəzər salır.
Aşağıda günahkar ruhların qan ilə dolu bataqlığa girib çıxardılmaqdan ağızları qan ilə dolur, ağlamağa belə taqətləri qalmır, yalnızca yüngül iniltiləri eşidilir. Həmin bu Kandata da minlərlə günahkar insanla birlikdə irinli, qanlı bataqlıqda qurbağa kimi çabalayarkən birdən Buddhanın gözünə Kandata ilişir. Bir gün meşədə gedərkən ayağının altında bir hörümçək görüb öldürmək istədiyi, ancaq sonra fikrindən daşınıb "Onsuz da bu kiçik hörümçəyin canından başqa nəyi var ki?" Deyə düşünərək öldürməkdən vaz keçdiyi yadına düşür. Mümkünsə bu yaxşılığının qarşılığını verim deyə fikirlərşərək yanındakı lotus bitkisinin üstündəki hörümçəyin torundan incə bir ip ayırıb çox dərinlərdəki cəhənnəmə sallayır.
Çarəsizlik içində çırpınan Kandata bir anda başının üstündə gümüşü rəng nazik hörümçək torunun sallandığını görür və tez tordan yapışaraq yuxarı dırmaşmağa, bu iyrənc cəhənnəm bataqlığından qurtulmağa cəhd edir. Hətta bir az da dırmaşsa cənnətə çatacağının fərqində olan Kandata bitab düşsə də hörümçək toruna dırmaşmağa davam edir. İllərdir bu qanlı bataqlıqda boğulan Kandata üçün bu tək şansdır və "çatdım, çatdım" deyə sevinib gülməyə başlayır. Ancaq aşağıda qurtulmaq istəyən insanların şəkərə yığışan qarışqa kimi hörümçək toruna yığışdığını görür və onsuz da bayaqdan onu necə tutub saxladığına heyrət edən hörümçək torunun bu saat qırılacağı qorxusu ilə bütün bədəni lərzəyə gəlir. onu tələsdirən insanları ayağı ilə vurub hörümçək torundan aşağı atmağa başlayaraq "Bu ip mənimdir, siz kimdən icazə aldınız ki mənim ipimə dırmaşırsınız! Rədd olun!" deyir. Elə bu yerdə də hörümçək toru qırılır və Kandata cəhənnəmə geri düşür..

Əvvəldən bu yana baş verənlərə sakitcə tamaşa edən Buddha Kandatanın bir daş kimi ölülər bataqlığında qeyb olduğunu görəndə kədərli halda yoluna davam edir.
"Yalnız mən cəhənnəmdən qaçım" deyən Kandata mərhəmətsiz ürəyinə yaraşan bir cəza ilə yenidən cəhənnəmə düşür.

1986 klivlend şar festivalı | tarix

(youtube: )